Deze landen worden amper bezocht, maar zijn veilig te bereizen en verdienen veel meer liefde. Reismagazine Columbus Travel vertelt je waarom de Comoren, San Marino en nog acht andere landen een plekje op je bucketlist verdienen!
1. Equatoriaal Guinea: ongerept regenwoud met 6.000 bezoekers per jaar
Een bezoek aan het uitgestrekte Parque Nacional del Monte Alén, de highlight van het kleine Centraal-Afrikaanse land Equatoriaal-Guinea, is beslist geen wandeling in het park. Toeristische infrastructuur in de vorm van hotels of campings ontbreekt, maar in het drukkend warme en vochtige regenwoud wemelt het van de wilde dieren: liefst zestien soorten apen, waaronder gorilla’s, mandrils en roodkopmangabeys, meer dan duizend olifanten, krokodillen en de reusachtige en tot drie kilo wegende Goliathkikkers. Voor zeeschildpadden en koloniale architectuur reis je naar Corsico, al is het bereiken van dit eiland een nóg grotere logistieke uitdaging. Bij het kratermeer van Lago Mazafim op het eiland Annobón ben je gegarandeerd de enige toerist.
2. Sao Tomé en Principe: Afrikaanse droombestemming met 8.000 bezoekers per jaar
Een reis naar het kleine eilandengroepje Sao Tomé en Principe, zo’n 250 kilometer voor de kust van het Centraal-Afrikaanse land Gabon, is puur genieten. Vooral op Principe, het noordelijke eiland, ben je een van de weinige reizigers die het ongerepte regenwoud, de schitterende stranden en het rijke onderwaterleven verkennen. Ga met een sjamaan op zoek naar heilzame planten in de jungle, stap in een kajak om de paradijselijke kust op eigen houtje te verkennen of plan je bezoek zo dat het samenvalt met de jaarlijkse migratie van bultruggen of de komst van zeeschildpadden.
3. Turkmenistan: Aziatisch staatsgeheim met 14.000 bezoekers per jaar
Turkmenistan is het meest gesloten land van Centraal-Azië. Toeristen worden mondjesmaat binnengelaten, maar aardgas vormt de belangrijkste bron van inkomsten. Wereldwijd hebben maar drie landen grotere gasreserves. Bij Derweze, omsloten door het woestijnzand van de Karakum, ontsnapt het gas in een al vijftig jaar brandende vuurkrater. De hitte vlakbij de rand van de zeventig meter brede opening in de aardkorst is intens. De woest oplaaiende vlammen en een geraas als van duizend gelijktijdig brandende gaspitten werken hypnotiserend. Zelfs zonder de penetrante zwavelgeur die uit de diepte opstijgt is er weinig fantasie nodig om in de nimmer aflatende vuurzee een Poort naar de Hel te zien, zoals omwonenden deze plaats noemen.
4. Guinee-Bissay: West-AFrikaans carnavalgeheim met 22.000 bezoekers per jaar
Christenen vormen een minderheid in Guinee-Bissau, maar dat staat de inwoners van het West-Afrikaanse land niet in de weg om uitgebreid carnaval te vieren. Elk jaar in februari veranderen de straten van hoofdstad Bissau in een wervelend feestgedruis, met een optocht van houten boten, gehavende voertuigen en feestvierders gekleed in met schelpen, vissenschubben en koeienhoorns versierde kostuums. De kleurrijke maskers van papier-maché die etnische groepen maken om hun stam te vertegenwoordigen vind je tijdens carnaval niet alleen in Bissau, maar ook in de Arquipélago dos Bijagó, een twintigtal ongerepte tropische eilanden.
5. De Comoren: Afrikaans-Arabische eilandenmix met 36.000 bezoekers per jaar
Cultuur, strand en natuur. Op de Comoren, ten oosten van Mozambique, vind je het allemaal — maar wel netjes verdeeld over de drie eilanden Grand Comore, Mohéli en Anjouan. De meeste reizigers brengen het grootste deel van hun tijd door op Mohéli, waar het prima snorkelen is voor de prachtige privéstranden. Natuurliefhebbers komen er voor de bultruggen, die elk jaar vanuit Antarctica naar het eiland zwemmen. Het hoogtepunt van het derde en minst bezochte eiland, Anjouan, is — letterlijk — Mount Ntingui.
6. Djibouti: Afrikaanse woestijnwalhalla met 51.000 bezoekers per jaar
Speuren naar Frans koloniale architectuur in de charmante hoofdstad, afdalen naar het zoute kratermeer van Assal (het laagste punt van het Afrikaanse continent), dolfijnen en walvishaaien spotten in de Golf van Tadjourah, je verbazen over stoom puffende kalkstenen schoorstenen in het Abbemeer en tot rust komen bij de stilte van de woestijn — er zijn weinig landen die zo klein zijn en toch zó afwisselend.
7. Sierra Leone: West-Afrikaanse bountybestemming met 54.000 bezoekers per jaar
Reizen naar Sierra Leone is reizen voor gevorderden. Er is géén wifi, géén betrouwbare pinautomaat en de meeste accommodaties hebben geen stromend water. Dit West-Afrikaanse land behoort dan ook tot ’s werelds armste en minst bezochte landen. Maar daar staat tegenover dat je er nog écht op ontdekkingsreis kunt gaan. De stranden langs de kust zijn paradijselijk. En als je volledig buiten de gebaande paden wilt gaan, ligt er voor de kust een ontzettend boeiende archipel die pas door een paar honderd westerlingen werd bezocht: de Turtle Islands.
8. Dominica: Caribische vreemde eend met 63.000 bezoekers per jaar
Het eiland Dominica is vrijwel niet door de moderne tijd aangetast. Gedomineerd door vijf vulkaanpieken, is dit woeste wandelparadijs vooral geschikt voor liefhebbers van natuur, rust en outdooravonturen. Je vindt er dichte jungle, 365 rivieren, een aantal geweldig mooie watervallen, smalle kronkelwegen en vele wandelpaden. In zee zijn potvissen en het goede koraal boeiende trekpleisters. Aan de Atlantische oostkust wachten kliffen, aan de Caribische noord- en westkust kleine zandstrandjes en in het regenachtige de mooiste trails.
9. San Marino: de oudste republiek ter wereld, met 78.000 bezoekers per jaar
Het volledig door Italië omgeven San Marino is een land met twee gezichten. Letterlijk, want de oudste republiek ter wereld wordt bestuurd door twee kapitein-regenten. Alle macht in handen van één persoon is een slecht idee, zelfs als je land slechts 33.600 inwoners telt. Opvallender is het contrast tussen dagjesmensen en bezoekers die in het dwergstaatje van 61 vierkante kilometer overnachten. Waar de nauwe steegjes van de boven op de berg Monte Titano gelegen hoofdstad overdag dichtslibben met toeristen, heb je de drie imposante middeleeuwse torens Guaita, Cesta en Montale bij het vallen van de avond voor jezelf.
10. Liechtenstein: onder-de-radar Alpenland met 79.000 bezoekers per jaar
Landenverzamelaars halen een paspoortstempel voor ze Liechtenstein weer snel verlaten; fanatieke alpinisten kiezen voor de extremere pieken in buurlanden Oostenrijk en Zwitserland. Daardoor is het opvallend rustig in dit dwergstaatje van 160 km². Nog een voordeel: door de Liechtensteiner Panoramaweg te lopen, een langeafstandsroute van 46 kilometer, zie je werkelijk het hele land. Het mooiste — en zwaarste — deel van de route is de Fürstensteig. Het duizelingwekkende pad klampt zich vast aan de bergwand, blootgesteld aan de elementen. Metalen kabels moeten voorkomen dat wandelaars in het ravijn tuimelen. Eenmaal boven op de Drei Schwestern kijk je uit op het rotsboogje waar het pad door leidt, de minuscule Gafadurahütte ver onder je en huisjes op kabouterformaat in de Rijnvallei. Hier lijkt Liechtenstein nóg kleiner!
Kom jij tussen 11 en 14 januari 2024 naar de Vakantiebeurs om de leukste (onbekende) landen te ontdekken?
